- yolunmuş
- f. sif. Tükləri dartılıb (çəkilib) çıxarılmış; yoluq. Yolunmuş toyuq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yolunmuş
Look at other dictionaries:
ellikleme — 1. yolunmuş bir tutam yaprak, ot 2. yolunmuş halde bulunan nohut ya da mercimek … Beypazari ağzindan sözcükler
yoluk — sf. Yolunmuş olan Nuran, yoluk kaşlarını parmaklarıyla düzeltiyordu. M. Yesari … Çağatay Osmanlı Sözlük
yolunmak — nsz 1) Yolma işi yapılmak, çekilip koparılmak Kaşları tıraş edilmiş yahut yolunmuş, yerine hilal kaşlar kalemle çekilmiş. M. Ş. Esendal 2) mec. Çok kederlenerek çırpınmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yolma — I (Çənbərək) dəridən əl ilə yolunmuş yun. – İki dəridən bir kilo yolma çıxdı II (Bakı) biçin. – Gülxa:m, bayır günörtadu, orağu vər mənə gedim yolmıya … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qalxaq — bax qalxıq. Balacayev tükü yolunmuş sısqa cücəyə, . . ortaboylu, çiyinləri qalxaq Sübhanverdizadə isə xortumlu bir filə dönmüşdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ütük — sif. Üzdən yanmış, azacıq yanmış, ütülmüş, yaxud yolunmuş. Qulu dolu ağzını çöndərib, ütük qaşlarını qovzuyub . . nə deyəcək idisə, beş altı yerdən onun sözünü kəsib çığırışdılar. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoluq — sif. 1. Tükləri yolunmuş. Soyaram libasın, allam sazını; Yal quyruğun yoluq z. yola düşərsən. A. Ə.. İndi bax, qorxundan yoluq cücəyə oxşuyursan. C. Məm mədquluzadə. Yüz yüz iyirmi addım uzaqda əl ilə sancılmış kimi, ağaca oxşayan yoluq bir şey… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoluk — yolgun, yolunmuş; gürüş, görücü … Çağatay Osmanlı Sözlük
yulğun — yoluk, yüzü tüyleri yolunmuş, yılgın, ılgay … Çağatay Osmanlı Sözlük
CEMİŞ — Saçı yolunmuş. * Ot bitmeyen yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
